zomergloed

''Jolein, ik heb wat leuks gekocht!.'' Oeh, nieuwe dingetjes, altijd leuk. Het maakte niet uit wat zich in het felgekleurde plastic tasje bevond, het is nieuw, dus het is geweldig. ''Tadaa,'' behendig en met een brede grijns toverde mijn moeder een klein tubetje met een gele dop uit het tasje. ''Moet je maar eens proberen.'' Wegduikend voor het kleine tubetje dat ik nonchalant naar mijn hoofd geslingerd kreeg, probeerde ik te lezen wat erop stond: 'Zomergloed'. Dit was een logische zet van mijn moeder, aangezien mijn huidskleur een creatieve mix is van die van Sneeuwwitje en een albino konijn.

''Is dit zelfbruiner of zo?'' riep ik over mijn schouder, terwijl ik aan het witte goedje probeerde te ruiken en daarmee een hele klodder onder mijn neus spoot. ''Ja zoiets ja, het is een soort zalf die je iedere dag op moet doen, maar je moet daarna wel goed je handen wassen, dat staat op de achterkant.'' Spottend lachend om deze onzinnige waarschuwing, schraapte ik met mijn vinger de grote ongewenste hoeveelheid zalf onder mijn neus vandaan. ''Ruikt wel lekker!''

''BWUEEEEAHH'' met een helse kreet en mijn rug in de vorm van een banaan, zodat alle wervels eens even goed kennis met elkaar konden maken, rekte ik me een paar uur later uitgebreid uit in mijn bureaustoel. Het werd al donker en ik besloot het kleine lampje boven mijn levensgrote spiegel even aan te knippen. Zodra ik me omdraaide en oog in oog met mezelf kwam te staan in de spiegel, schrok ik me zo kapot, dat mijn telefoon een gratis vliegreis door mijn kamer kreeg. ''HOLY SHIT, MAM, IK HEB EEN SNOR.'' ''Leuk schat, ik ben even aan het koken'' was het antwoord van beneden, wat mij irriteerde, en mij dus nog opgefokter maakte. ''NEE IK MEEN HET, IK HEB ECHT EEN SNOR, KOM SNEL!.'' Met een typisch moederlijke 'als-ik-hier-voor-niks-kom-maak-ik-je-af-blik' sjokte mijn moeder de trap op. ''Nou laat eens zie...'' Meteen veranderde haar blik naar volle verbazing, met een klein sprankje plezier ''gefeliciteerd, je wordt een man.''

''DIT IS NIET GRAPPIG MAM, WAT MOET IK DOEN, WAT IS DIT?!'' ''Oke oke, rustig, laat eens kijken.'' Met een observerende blik pakte mijn moeder mijn kaak beet en zette me onder de lamp ''Hmm, het lijkt wel een vlek van iets..'' Ineens schoot het mij te binnen, de zelfbruiner! ''Dit méééén je niet, mam, het is die kuttube met zomergloed..!'' Nu kon mijn moeder zich echt niet meer inhouden en begon te lachen ''hahaha, ik zei toch dat ze je waarschuwden... Eigen schuld, nu heb je een zomersnor!''

man in pak

Vandaag was de eerste dag dat ik meedeed aan het MEP. Het Model European Parliament. Het is een nerd-ding voor vwo'ers waar je politieke dingetjes doet en zeurt over problemen waar wij als tieners toch niks aan kunnen veranderen. Nadere uitleg bespaar ik jullie, aangezien dit voor de ongeïnteresseerde dezelfde werking zal hebben als het tellen van 3 miljoen schaapjes. Het is daar wel allemaal super formeel en zuurpruimerig netjes. Het nerdgehalte ligt er ook verbazingwekkend hoog. Mijn place to be!

Bij al dat officiële gezeik hoort natuurlijk een strak pak. En dit is het onderwerp waar ik het over wil hebben. Er zwemt namelijk al een lange tijd een brandende vraag rond ergens diep in mijn brein: waarom zijn mannen in pak altijd sexier? Het is ongelofelijk, maar zodra je een man in een pak ziet, kijk je niet eens meer naar z'n hoofd! Ik kijk ernaar als een opa met 348 pandapunten die voor het eerst sinds 10 jaar weer in een nachtclub is.

Het is vreemd hoe zo'n statig pak een man zo oogverblindend kan maken dat je het hele pak meteen wil likken. Echter zodra je de moed zou verzamelen om met grof geweld het oh zo mooie stukje kledij van het lichaam van de man af te rukken, zal je teleurgesteld zijn door de aanblik zo zonder het pak... Zit het 'm dan toch in het pak? Is het dan betovert of vervloekt?

Als iemand antwoord weet op deze eindeloze levensvraag die met zijn bestaan worstelt in mijn hoofd, leg mij dit alsjeblieft uit, ik sta te trappelen om een antwoord of een nuancering van mijn stelling. Kom maar op!

natte sokken

Stel je dit voor: 

Je komt in je vakantie lekker lui uit je bed gekropen en je sleept jezelf richting de badkamer om je blaas te gaan legen. Je trekt je pyjama uit, zet de douche aan en rolt jezelf, met de slaap nog in je ogen over de koude tegelvloer richting de douchecabine, om daar eens rustig wakker te worden. Dat lukt zeer goed. Binnen de kortste keren sta jij je natte, naakte lichaam te bewegen als één van de achtergronddanseressen van Beyoncé. Je zingt de sterren van de hemel terwijl het publiek luidkeels schreeuwt dat je je kop moet houden. Je schud je net gewassen haren wild heen en weer, als Justin Bieber in zijn jongere jaren, waarbij je de gehele badkamer voorziet van een creatieve decoratie van spetters en schuim.

Zodra je klaar bent met je meesterlijke act, ruk je snel een handdoek van de stapel, om die als de nieuwste creatie van Viktor & Rolf, sierlijk om je rillende lichaam heen te slaan. Je vlucht naar je kamer, om jezelf daar te voorzien van kleding en een paar fris gewassen, lekker ruikende, schone sokken. Plotseling besef je je dat je je pyjama op een hoopje in de badkamer had gedeponeerd, zonder deze vervolgens weer mee te nemen naar je kamer. Je rent terug en wil hem vlug van de grond grissen, om het hoopje ellende te verplaatsen naar de kamer.

 

Fout. Je kan niet ongestraft na het douchen, op je sokken terug de badkamer in, zonder dat je één van de meeste gehate 'first world problems' vol in je gezicht geduwd krijgt. Zodra je een stap wil zetten in de badkamer, kom je met je sok terecht in een plasje water...

Het lijkt wel of je een stap in het midden van de oceaan zet, zo nat word de onderkant van je fijne -inmiddels niet meer zo schone- sokje. Er volgt een ongecensureerde woordenstroom van haatuitspattingen uit je mond en vervolgens een jammerlijke noodkreet die de hele buurt uit hun rust haalt. En terecht.

Natte sokken zijn een hatelijk fenomeen. Het verstoord je lui-lekker-leventje volledig, bij iedere stap word je genadeloos herinnert aan de ongewenste vlek onder je voet. Vrijwel iedereen zal hierover mee kunnen praten. En ook iedereen zal beamen dat het verschrikkelijk en mentaal ontzettend pijnlijk is. Je staat dus volledig in je recht als je openlijk wil schelden of huilen over dit verschrikkelijke voorval. Totdat er volledig waterdichte sokken uitgevonden zijn is mijn advies: keihard oefenen met op je handen lopen!